Ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί μια χρόνια νόσο, που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή όταν παρά την φυσιολογική παραγωγή ινσουλίνης, υπάρχει αντίσταση στη δράση της. Αποτέλεσμα των παραπάνω, είναι η αύξηση της γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα, καθώς η ινσουλίνη ευθύνεται για την είσοδο γλυκόζης στα κύτταρα και εν συνεχεία χρησιμοποίηση της από αυτά προς παραγωγή ενέργειας. Όταν λοιπόν δεν παράγεται ινσουλίνη ή υπάρχει αντίσταση στη δράση της, η γλυκόζη δεν προσλαμβάνεται από τα κύτταρα και παραμένει στο αίμα, με αποτέλεσμα υπεργλυκαιμία και μακροπρόθεσμα δημιουργία σοβαρών βλαβών σε νεύρα και αγγεία.
Κλασσικά συμπτώματα του σακχαρώδους διαβήτη αποτελούν η πολυδιψία, η πολυουρία, η απώλεια βάρους και η θόλωση όρασης. Μακροπρόθεσμα, οι διαβητικοί ασθενείς λόγω των σοβαρών βλαβών που προκαλεί η υπεργλυκαιμία στα νεύρα και αγγεία της καρδιάς, των νεφρών και του αμφιβληστροειδούς, έχουν υψηλό κίνδυνο για εμφάνιση καρδιαγγειακών συμβαμάτων (έμφραγμα,εγκεφαλικό επεισόδιο), ανάπτυξη νεφρικής ανεπάρκειας, και πρόκληση μη αναστρέψιμης απώλειας όρασης.
Συχνά στους διαβητικούς ασθενείς, ο συνδυασμός διαβητικής νευροπάθειας και πτωχής αιμάτωσης των κάτω άκρων, οδηγεί σε έλκη στα πόδια, που επιμολύνονται, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις μη ρύθμισης των τιμών γλυκόζης, η ελλιπής αιμάτωση των κάτω άκρων, οδηγεί σε γάγγραινα και ακρωτηριασμό.
Ο σακχαρώδης διαβήτης διακρίνεται σε διάφορους τύπους. Oι πιο συχνές μορφές είναι οι παρακάτω:
