Νόσος Addison (Πρωτοπαθής Επινεφριδιακή Ανεπάρκεια)

Πρόκειται για μια χρόνια κατάσταση, όπου η παραγωγή κορτιζόλης και αλδοστερόνης από τα επινεφρίδια είναι εξαιρετικά μειωμένη, λόγω ατροφίας ή καταστροφής τους. Καθώς η κορτιζόλη αποτελεί απαραίτητη για τη ζωή ορμόνη, εάν δεν χορηγηθεί θεραπεία, ο ασθενής οδηγείται σε επινεφριδιακή κρίση, με αποτέλεσμα αφυδάτωση και θάνατο.

Η νόσος Addison μπορεί να προκληθεί λόγω αυτοανοσίας, που είναι και το πιο συχνό αίτιο, ή ακόμα στα πλαίσια μεταστατικής νόσου, λοίμωξης (φυματίωση, HIV), αιμορραγικού εμφράκτου, προηγηθείσας χημειοθεραπείας ή ακτινοβολίας, αμυλοείδωσης, ή τέλος στο πλαίσιο αυτοάνοσων πολυαδενικών συνδρόμων ή σπάνιων γενετκών σύνδρομων, όπως η αδρενολευκοδυστροφία.

Κλινικά σημεία και συμπτώματα της νόσου είναι η κόπωση, η μελάγχρωση του δέρματος και των βλεννογόνων, ο πόνος στην κοιλιά, οι εμετοί-διάρροιες, η ανορεξία, η απώλεια σωματικού βάρους, η υπόταση και η αφυδάτωση. Η διάγνωση βασίζεται και στον εργαστηριακό έλεγχο, όπου συχνά διαπιστώνονται ηλεκτρολυτικές διαταραχές και υπογλυκαιμία, αλλά επιβεβαιώνεται με δοκιμασίες διέγερσης της κορτιζόλης. Στην αξονική τομογραφία επινεφριδίων, τα επινεφρίδια αναλόγως του αιτίου της Addison έχουν χαρακτηριστική εικόνα. Η θεραπεία είναι υποκατάσταση με γλυκοκορτικοειδή και αλατοκορτικοειδή.